Ik heb tot zondag geen oog dicht gedaan. Sinds woensdagavond hield de wereld, angstig voor wat komen ging, de adem in. Op straat was er maar één onderwerp. Talkshows hadden het er over. Internetforums liepen over. CNN gaf elk uur updates. Extra journaals werden ingelast. Beurzen stortten in. Want wat zou Henk ten Cate toch bedoelen met “gepaste maatregelen”? Zijn selectie af laten ranselen door een knokploeg tijdens een nachtelijke straftraining? Voor straf paaseieren zoeken in september? Meedogenloos dreigen Danny Blind terug te halen? Zeker, de bekerwedstrijd met een veredeld B-team tegen Jong RKC was er niet bepaald eentje om een best-selling DVD van te laten maken. De reserves liepen 90 minuten het gelijk van ten Cate te bewijzen. Maar dat “gepaste maatregelen” klonk even dreigend als de oorlogsverklarende woorden van George Bush op de puinhopen van het WTC.
Er moet na woensdag op de training wel het een en ander zijn gebeurd, want onze coach was zondag vol vertrouwen. Hij was er van overtuigd dat Ajax een goede prestatie tegen NEC neer zou zetten, maar ik weet niet waar dat op gebaseerd was. Het is toch vóetbal waar we het over hebben? Dat is toch nog steeds een teamsport? In het verleden behaalde resultaten bieden toch nooit garantie voor de volgende wedstrijd? Beetje vreemd derhalve en het klonk meer als zichzelf moed inpraten.
Als je van tevoren zelfbewust roept dat alles goed komt, dan kan je als trainer na afloop ook niet roepen dat het niks was, want dan maak je jezelf ongeloofwaardig. Maar zo goed was het allemaal niet. Dwingend voetbal was het slechts bij vlagen. NEC had ook op voorsprong kunnen komen en dan had ik het allemaal nog moeten zien. Ajax speelde weer eens zonder veel fantasie en beleving, met Babel en Emanuelson als uitzonderingen. Voor mij was Maarten Stekelenburg trouwens man of the match, met zijn redding op het schot van Eagles. De rest was een beetje zoutloos. Nooit gevaarlijk bij een corner of vrije trap. Ik dreigde in de eerste helft al weg te doezelen en heb toch echt even getwijfeld of ik daardoor de eerste 15 minuten van de 2e helft had gemist, want die begon bij Tele2 in de 61ste minuut. Ineens stond het zomaar 1-0!
Misschien waren dát de gepaste maatregelen van Henk, dat hij de regie bij Tele2 in handen heeft genomen. Dat híj bepaalt wat er wel en niet uitgezonden mag worden. Het passeren van de beste Belgische Ajacied aller tijden Thomas Vermaelen vind ik niet eens een halve maatregel. Er waren trouwens ook hele volksstammen die ‘s avonds de samenvatting hebben gemist, want Talpa was zo schofterig om nu wél ergens vooraan in “De Wedstrijden” Ajax te laten zien. Zijn ze volgende week weer meteen vanaf 19.00 uur verzekerd van alle aandacht. Bandieten zijn het. Probeer dan gewoon een programma te maken dat wél 90 minuten boeit. Maar dat mag je niet verwachten van een Mol die een jeukprogramma als Big Brother uitzendt, zonder vooraf excuses aan te bieden.
Ondertussen blijft spuit elf Fontein onzin roepen in de media. Maarten draaft een beetje door momenteel. De Eredivisie zou terug moeten naar 16 of zelfs 14 clubs. Meteen erachteraan de mededeling dat Ajax toch echt serieus overweegt de markt in China aan te boren. Het één zal dus wel met het ander te maken hebben. Dan blijft er wat meer tijd over voor de lucratieve tripjes. Als Maarten Ajax met een ijsje zou moeten vergelijken (hoeft van mij niet hoor), dan zou hij de Magnum willen noemen, las ik ergens. Dan zou ik de vriezer graag wat hoger willen zetten, want niemand houdt van slappe Magnums.
Ik snap overigens weer niet wat onze bondscoaches in de ArenA kwamen doen. Ze kunnen toch gewoon op Teletekst kijken of Maduro weer heeft meegedaan? Van Basten & Friends misten daardoor vele andere open wenkbrauwen, hersenschuddingen en één heel lelijke dubbele beenbreuk van ADO Den Haag keeper Stefan Postma. Dat het doelpunt van PSV werd goedgekeurd is ronduit schandalig. Waarschijnlijk heeft scheidsrechter Luinge het onderbeen van Postma niet zien bungelen. Anders kan ik het niet verklaren.
De competitie is zich langzaam weer aan het normaliseren. Als volgende week Ajax en PSV bovenaan staan is alles weer zoals het was. Patrick Kluivert is alweer geblesseerd, er is dus weinig nieuws onder de zon. Het doet pijn om na Jari Litmanen wéér een Ajaxlegende langzaam te zien wegkwijnen. Die inmiddels wellicht versleten knie heeft er toch mede voor gezorgd dat wij het jaar 1995 nooit meer los kunnen zien van de vierde Europacup.
Het Ajax van dit moment smaakt een beetje naar het Ajax van vlak vóór de entree van Klaas Jan Huntelaar. Een beetje als drie dagen op rij spruitjes. Omdat de doelpuntenmachine even hapert, blijft er niet veel over, omdat ook Sneijder het even niet heeft. De rest van de Eredivisie was trouwens ook niet om er een opgewonden memo naar het thuisfront over te componeren (Fonteins voor “naar huis schrijven”). Ik begin me nu langzaam écht zorgen te maken over the Hunter. Heeft hij zijn kruit al meteen tijdens zijn eerste half jaar bij Ajax verschoten? Het zou mij niet verbazen als Huntelaar donderdag zegt: “IK Start vandaag niet”, want ik wacht nog steeds met een bang hart op de gepaste maatregelen van Henk ten Cate. Ik zie het 100ste Huntelaar-doelpunt misschien ook wel liever aanstaande zondag in en tegen Utrecht. Het 101ste trouwens ook.
Ron Schiltmans