“Een jochie van achttien lentes, nog in hevig gevecht verwikkeld met jeugdpuisten, heeft Ajax een regenboog van glans en glorie geschilderd. Patrick Kluivert. Golden Wonder. Hij was in Wenen de genius die de droom van het volk invulde.” Een beetje VI-lezer heeft allang de gouden pen van Peter Wekking herkend. Ten tijde van die teksten nog gewoon redactielid, maar inmiddels al weer enige tijd virtuoos columnist van het onmisbare weekblad. Gisteravond las ik deze hartverwarmende woorden in mijn vrieskoude auto. Iemand had plotseling vervoer nodig en ik zou op de plaats van bestemming even moeten wachten. Onderweg naar buiten greep ik in een la naar wat leesvoer om dat kwartiertje door te komen en het bleek niks minder te zijn dan Voetbal International nummer 22, van 31 mei 1995.
Iedereen die zichzelf Ajacied noemt weet precies wat er een week daarvóór gebeurde: Ajax won de vierde Europacup. Ongegeneerd genietend bladerde ik door deze uitgave vol prachtige en dierbare herinneringen. Mijmeren mag. Je doet er niemand kwaad mee. Ik zag een foto van het afscheid van Frank Rijkaard in De Meer, na een meer dan prachtige en stijlvolle carrière. Met Ajax in de competitie dat seizoen zonder een enkele nederlaag en met 106 doelpunten. Dat leek ineens weer héél lang geleden. Een paar bladzijden verder Frank met de handen voor het gezicht na het laatste fluitsignaal in Wenen. Kippenvel.
Ik zag een uitgebreid interview met Louis van Gaal, de beeldhouwer van het Gouden Ajax van toen. Eén zin verbaasde me niet: “Dat vind ik helemáál niet.” Toen al zelfbewust, maar dan nog zonder een verslaggever te kleineren. Een uitspraak van Ronald de Boer, voor mij dé speler van dat team: “We vinden het heerlijk om tegenstanders te vernederen.” Ik heb de doelpunten van de 2 maal 2-0 tegen Milan in de groepsfase nog op het netvlies. Het waren in mijn ogen de beste wedstrijden uit het voetballeven van Ronald. Zó dominant, zó dwingend. Samen met Jari Litmanen een kwelling voor alles wat Milanees was.
Dan een mooie kop boven een artikel over het slot van de Duitse competitie in dat jaar: “Youri Mulder geselt Werder Bremen.” Schalke 04 zorgde er op de laatste speeldag voor dat Werder Bremen het vierde kampioenschap misliep. Zo’n kop graag eind februari weer in hetzelfde blad, maar dan met bijvoorbeeld Huntelaar als hoofdpersoon. Mijmeren mag. Thuis aangekomen verdween die kostbare VI weer in dezelfde la. Die kom ik over een paar jaar wel weer tegen.
Vandaag terug naar de harde werkelijkheid, want het leven gaat door. Toch valt er ook tegenwoordig genoeg te genieten. Elk nieuwe wedstrijd van Ajax heeft zijn nieuwe hoopvolle verwachtingen. Altijd weer. Vanavond “even” voor de beker tegen Haarlem, precies een jaar geleden voor de laatste keer Ajax” tegenstander, toen in een vriendschappelijke wedstrijd. Destijds een grijze en troosteloze 0-0, ondanks de nieuwe aanwinst Huntelaar, die precies 0 keer in stelling werd gebracht.
Maar vanavond wordt alles anders. Allereerst is er het proefproject met biometrie, wat tegen Haarlem van start gaat. Toeschouwers die het stadion binnenkomen via één ingang, mogen hun duim in de aanslag houden, om zo via vingerafdruk de vrijwillige fictieve raddraaiers eruit te laten filteren. Geinig dat ze daar Ingang D voor hebben gekozen. Zal wel toeval zijn, of anders lachend geroepen door Maarten Fontein. Met de duim omhoog. Ik was trouwens positief verrast over zijn verschijning in de documentaire “Missie Kaapstad”. Volgens mij heb je de avond van je leven als deze vrolijke vriend naast je dronken staat te worden.
Positief verrast was ik trouwens over meer Ajacieden in Zuid-Afrika. Humor met de nuchtere Stam en Huntelaar in hun hotelkamer 343 (!) en de onovertroffen Harry Vermeegen. Prachtige televisie! Evenals de zichtbaar geëmotioneerde Henk ten Cate in de cel op Robbeneiland, waar Nelson Mandela 27 jaar van zijn leven doorbracht. Henk is een gevoelsmens en dat pakt soms goed en soms slecht uit. In Nijmegen werd Sneijder daar het slachtoffer van, maar het deed me goed om te zien hoe Ten Cate Wesley er bij betrok bij het kiezen van de Ajacied die De Eerste Steen van het nieuwe Cape Town stadion zou leggen. Het lijkt er op dat ik te vroeg heb geconcludeerd dat Sneijder door zijn trainer de ArenA uit wordt gejaagd.
Vanavond gaan we er eens goed voor zitten. Sneijder, Huntelaar, Leonardo, Babel, Emanuelson, De Mul. Allemaal jong en goed genoeg om aan de wieg te staan van nieuwe Ajax-successen, begeleid door de menselijke Ten Cate. Wat een verschil met de hork Louis Van Gaal! Terwijl ik dit schrijf deelt hij op Talpa de wereld dramatisch mede dat hij zijn lidmaatschap van het CBV niet anders dan op kan zeggen. Wat hebben wij dan een heerlijke trainer! Vanavond voert hij ons naar een klinkende overwinning op Haarlem. Gevolgd door een heroïsche zege in Groningen en een historische oorwassing voor Feyenoord. Dat alles met één enkel ultiem doel: De wereld verbazen in en tegen Bremen. Mijmeren mag. Hoop doet leven. Duimen gewenst.
Ron Schiltmans