We zijn deze week nog een beetje aan het bijkomen van de aangename verrassing die luistert naar de naam Martin Jol. Die stond niet op mijn lijstje, eerlijk is eerlijk. Hij zou toch nooit na één jaar HSV alweer ergens anders heen gaan? Die leek me net zo onmogelijk bij Ajax neer te strijken als bijvoorbeeld een Hiddink. Ik vind Jol een fascinerende man. Keek altijd eerst naar de uitslagen van The Spurs en HSV, toen hij er trainer was. Hij praat met een microfoon onder zijn neus altijd nét iets zachter dan anderen, zodat je wel móet luisteren. Prachtig. Die bulderstem bewaart hij voor de kleedkamer. Dat hoop ik tenminste, want dat wordt wel weer eens tijd. De wonden van Sparta-uit zijn nog erg vers.
Ik weet niet hoe het komt, maar sinds vorige week schijnt de zon een beetje feller dan voorheen. Het leven lacht ons Ajacieden toe, echt niet te geloven. Maandagmiddag nog moest ik me inhouden, om bij het tankstation een boom van een vent in Ajaxshirt niet spontaan te omarmen. Met mijn wang op zijn borst zuchtend omhoog te kijken en te fluisteren ‘Ook zo blij met Martin?’ Maar ik ben net een beetje gewend aan die nieuwe kroon op mijn kies, dus om er nu alweer twee voortanden uit te laten meppen vind ik wat vroeg. Dat kan altijd nog.
Als ik bijvoorbeeld mijn lach niet meer kan houden wanneer het over bijstandsclub Feyenoord gaat. Koffie en thee zijn in Rotterdam-Zuid inmiddels op de bon, heb ik me laten vertellen. Melk en suiker zelf meebrengen a.u.b. De nieuwe seizoenskaart wordt alleen nog per e-mail verzonden, zodat de arme supporter hem zelf uit kan printen. Bespaart de noodlijdende club weer een kapitaal aan postzegels. Om de paar dagen roept iemand opgewonden dat er een nieuwe geldschieter aankomt. Dat doet me dan telkens denken aan mijn jeugd, als we dachten dat we de bel van de ijscokar hoorden en uitgelaten de straat op renden. Bleek het toch meestal weer loos alarm te zijn. Op den duur geloof je het gewoon niet meer.
Ze gaan er daar in de Kuip prat op de meeste en trouwste fans van Nederland te hebben en dit zijn prima tijden voor die fans om dat te laten zien. Het oud-papier wordt in mijn woonplaats door de locale voetbalclubs opgehaald en dat zou dan nu mooi door het Legioen gedaan kunnen worden. De kameraden Hand-in-hand achter de vuilniswagen, dat lijkt me geweldig. De dagprijs is ongeveer 5 cent per kilo, dus als ze het landelijk aanpakken, hebben ze vóór het begin van de competitie een spits die er op papier al gauw 10 per seizoen inlegt. Prima hoor, die talent pools, maar het ruikt mij teveel naar Douwe Egberts punten. Pak het dan gelijk groot aan, anders wordt het nooit meer wat en dat zou zonde zijn. Zo’n financiële en sportieve hongerwinter gun je je aartsrivaal eigenlijk niet. Het is geen PSV.
Vergeleken bij de financiële droogte aan de Maas, zwemmen we bij Ajax in een zwembad van geld en nieuwe hoop. Zoals elk jaar natuurlijk, maar deze keer voelt het heel anders. Het liefst zouden we ons de komende weken alleen op Ajax willen concentreren en op de positieve dingen die er gebeuren. Maar twee wedstrijdjes van het Nederlands Elftal leiden tussendoor lekker af. We gaan toch zeker al op IJsland dat ticket naar het WK veiligstellen en het is altijd leuk als daar weer veel (ex-) Ajacieden bij betrokken zijn. Alleen Wesley Sneijder is er niet, want die is geblesseerd. Tong verzwikt in een parkeergarage. Kan gebeuren. Altijd maar weer een hamstringblessure is ook zo voorspelbaar. Net zo voorspelbaar als dat 15 juni een zware dip in de mooie zomerstop en in de Ajaxgeschiedenis gaat worden.
Inderdaad, de dag dat we met afgrijzen gaan zien hoe ernstig ons nieuwe thuisshirt is verminkt. Daar kan zelfs Martin Jol niks aan doen, ook al zegt hij in dienst van Ajax alleen maar precies de juiste dingen. Zijn mooiste uitspraak tot nu toe? “Als Cruijff ooit kritiek op me zou hebben, dan zou ik dat echt heel erg vinden.” Niet te geloven, wat een tacticus. En het werkt al. Johan Cruijff heeft de deur naar Ajax weer op een kiertje gezet en denkt hardop na over onze bloedeigen jeugdopleiding! Het lijkt hem verstandig om door middel van een rapport de Toekomst door te lichten en daarmee te achterhalen waarom er al jaren geen wereldspelers meer doorbreken. Yes!
Straks krijgt Cruijff van Jol wél carte blanche en haalt hij niet alleen Piet Keizer weer terug, maar ook de binnen een jaar door heimwee verteerde Simon Tahamata. Jan Olde Riekerink doet een stapje terug en wordt de rechterhand van de nieuwe baas jeugdopleiding Johan Cruijff. Ik zie het zo maar gebeuren. Martin Jol is nu al de smeerolie die de logge Ajax-organisatie met elke beslissing en uitspraak weer een beetje soepeler laat lopen. Over maximaal 3 jaar zal er weer een wachtlijst zijn van buitenlandse trainers, die bij ons in de keuken willen kijken. Johan Cruijff, Piet Keizer, Simon Tahamata, Frank de Boer, Dennis Bergkamp, Bryan Roy, Arnold Mühren, Aron Winter en Dick Schoenaker. Door Martin Jol allemaal op de juiste toonhoogte gezet en op gepaste afstand goedkeurend gadegeslagen door Sjaak Swart, Uri Coronel en Rik van den Boog. Eén kamp dat op en rond het veld weer swingt, met alle mooie gevolgen van dien. Het klinkt als Toekomstmuziek, maar het gaat gebeuren. Of je het nou wilt geloven of niet.
Ron Schiltmans