Dit wordt een vrolijk seizoen, dat moge na de eerste speelronde al meteen duidelijk zijn. AZ dat over het kunstgras in Almelo struikelt, met spelers die aandoenlijk om zich heen schoppen en slaan. En VVV, wat bijzonder knap een punt haalt in Eindhoven tegen de Rampjes. Dat laatste is inderdaad fout gespeld, maar dat wordt door de Aziatische tongval van de Honda-aanhang wel weer rechtgetrokken. Ik vind dat ‘Rampjes’ de lading momenteel wat beter dekt, daar in de Richtstad. Amusant zorgwekkend is de creativiteit daar nú al. Toch kent ook humor zijn grenzen. Als je als Spaanse krant het gerucht de wereld in helpt dat Royston Drenthe in verband wordt gebracht met Ajax, dan weet je niet wat je aanricht. Er is een lijstje met spelers die we nooit, ik herhaal, nooit in Amsterdam willen zien. Op die lijst staat Ibrahim Afellay onbereikbaar bovenaan en verder alle spelers met een recent Feyenoord-verleden.
Wij hebben nou eenmaal onze Mokumse trots en als we al jaren roepen dat er aan de Maas ziekenfondsvoetbal gespeeld wordt, dan willen we daar natuurlijk geen product van in ons ooit zo mooie Ajaxshirt. En zeker niet deze Drenthe. Die ging na vier gelukte passeerbewegingen van De Kuip naar Madrid en scoorde in zijn eerste oefenwedstrijd per ongeluk gelijk een wereldgoal. Daarna dacht vooral meneertje Drenthe zelf dat hij een wereldspeler was en de rest is bekend. Als je de foute bril van Foppe de Haan wilt zien beslaan, dan moet je over de mentaliteit van Royston beginnen. Succes verzekerd, al valt dat wel in de categorie ‘bejaarde pesten’ en dat is te gemakkelijk. Gelukkig hoort bij deze zelfbenoemde wereldspeler ook een dito salaris en dus kunnen we dreadlokje niet betalen. Hij mag misschien zelfs wel blíjven in Madrid en dat kan alleen maar positief uitwerken op onze nachtrust. In ieder geval op die van mij.
Weer rustig slapen en dan dromen van Dennis Rommedahl, want die komt opmerkelijk in het nieuws. Wat een beetje vertrouwen allemaal niet met een mens kan doen. Nog vorige week had ik deze sympathieke Deen op mijn lijstje staan, om opgehaald te worden door het plaatselijke kringloopbedrijf. Voor bijvoorbeeld een Zwitserleven als Grasshopper of misschien al wel terug naar Denemarken. Gaat hij in Groningen ineens beslissende dingen doen! Met een assist en een technisch hoogstaand doelpunt dompelde hij ons zondagmiddagse verjaardagsfeestje onder in een gelukzalig bad van bruisende champagne. De buren bonkten op de muur of het wat zachter kon, maar dat kan ook de hartslag tegen mijn slapen zijn geweest. Winnen is zoveel intenser als het onverwacht gebeurt. Na het open huis tijdens het Amsterdam Tournament hoopte ik stilletjes dat de schade in de Euroborg binnen de perken zou blijven. Veranderde ik mijn uitbundig voorspelde 1-3 in een voorzichtige 1-1. Achteraf waren het zorgen om niks.
Martin Jol straalt in alles wat hij doet vertrouwen uit en vreemd genoeg gaan spelers daar vaak beter van voetballen. Onder Van Basten zou Rommedahl na zo’n puike prestatie de volgende wedstrijd waarschijnlijk gewoon weer op de tribune zitten, maar daar is Jol te slim voor. Die zie ik zaterdag tegen RKC, als hij weer beter is, zo maar met een 4-2-4 aan de wedstrijd beginnen, want bluffen zit hem in het bloed. De nederlaag tegen Willem II, tijdens de opening van het vorig seizoen, is nog erg vers en toen het ook nog Fries regende in het hoge Noorden, zag ik het lijk alweer drijven. Maar door een verrassend volwassen Toby Alderweireld heeft niemand het meer over Thomas Vermaelen en zelfs Wielaert lijkt de degelijkheid uit zijn Twentetijd langzaam te hervinden. Met als resultaat dat je één hele kans weggeeft in en tegen Groningen en dat was lang geleden. Een grote verdedigende zorg minder voorlopig, al worden ze waarschijnlijk pas op de derde speeldag écht getest tegen het bezige blondje Toivonen en die enge Serviër Lazovic.
Zorgeloos richting RKC derhalve. Hoewel, er is één dingetje. Wanneer heeft John van ’t Schip voor het laatst in het openbaar spontaan gelachen? Mist hij Marco, of vindt hij het maar niks om net als Jol tijdens wedstrijden in dat verschrikkelijke trainingspak te moeten zitten? Dat ís ook geen gezicht, maar zolang we winnen hoor je daar niemand over. Zelfs de Jolige 4-4-2 wordt door het gros van de Ajacieden gepruimd en er zijn al hele wedstrijdhelften dat ik er niet aan denk. Je ziet het alleen maar bij de aftrap. Daarna loopt alles lekker door elkaar en maakt het mij niet zo gek veel uit wie er buitenom komt, afgemeten voorzetten geeft, of wie ze uiteindelijk virtuoos over de keeper stift. Als het maar gebeurt. En als zelfs Rommedahl daartoe nu al in staat blijkt, dan gaat het toch gewoon een gek en vrolijk seizoen worden? In ieder geval tot 16 augustus. Wie dan leeft wie dan zorgt.
Ron Schiltmans