Het blijft elke keer weer fascinerend om te zien wat geld (en dus macht) met mensen doet. Kennen we hem nog, Peter Wakkie? In een nog niet eens zo’n grijs verleden was hij de advocaat van Ajax. Begin 2012 kwam hij op voor voorbijgangers als Steven ten Have, Marjan Olfers en Martin Sturkenboom. Mensen die Ajax kwamen redden. Toen die drie allang weer bij andere commissies aangeschoven waren, stond Wakkie nog steeds voor draaiende camera’s als een Irakese persvoorlichter te beweren dat Ten Have nog jarenlang in de Raad van Commissarissen kon blijven en dat Louis van Gaal gewoon Algemeen Directeur bij Ajax zou kunnen worden, ondanks de rechterlijke uitspraak tégen diens aanstelling. Wakkie had een wetsartikel hierover gevonden en was laaiend enthousiast. Voor 750 Euro per uur begreep ik dat ook wel.
Nu blijkt dat dezelfde Peter W. als commissaris verantwoordelijk is voor het beloningsbeleid bij de ABN/AMRO. Van hem kwam dus de leuke gedachte dat een tonnetje salaris extra voor het hoogste management van de bank anno nu best wel weer kon. Hij heeft het idee in ieder geval niet afgekeurd. Maar tot zijn grote verbazing kwam het land in opstand. Niemand heeft namelijk officieel beweerd dat we al volledig uit de crisis zijn. En om te voorkomen dat het land massaal zijn spaartegoeden laat overboeken naar andere banken, en daarna de ABN/AMRO als een DSB-piramidespel in elkaar dondert, is W. opgestapt. Om het volk af te leiden en daarmee te sussen. Op naar een ander winstgevend commissariaat.
Dankzij deze types zitten wij op werkdagen in onze nog eeuwig af te betalen middenklassers twee keer per dag in de loonslavenfile te luisteren naar de reclamespotjes van vermogensbeheerder Theodoor Gilissen. Voor wie zijn die bedoeld?, vraag ik me bij elk spotje af, want de vermogende Nederlander luistert zo vroeg nog niet naar de radio. Tijdens de ochtendspits staan de Bentleys allemaal nog keurig te glimmen in hun oprijlaan. Maar misschien hebben die tenenkrommende spotjes ook alleen het doel om de gewone man op weg naar zijn werk alvast langzaam voor te bereiden op wat de toekomst brengt.
De klanten van Theodoor Gilissen vormen namelijk binnen een aantal jaren de nieuwe harde kern van Ajax. Die mieterse Ajax-juichtoon davert binnenkort alleen nog langs de velden, ondersteund door tienduizenden hete aardappelen. Ook bij een kansloze 0-3 achterstand van ons aller Ajax zal het driedelig pak joviaal de wave inzetten. Als hij die zondag tenminste geen brunch bij de golfclub heeft, met wat zakenvrindjes. Dat schijnt voor te gaan, las ik ergens. Ajax is namelijk over enkele jaren alleen nog betaalbaar voor de high society van dit land. De happy few. Voor de Quote 500 en alles wat daar in een slijmspoor achteraan glijdt.
‘Wat schuift het?’ is het motto van het huidige Ajax-management en het heeft hen behaagd de prijzen voor onder andere de seizoenkaarten tegenover de hoofdtribune op te trekken tot een vergelijkbaar niveau van diezelfde hoofdtribune. Waar nu nog hardwerkende familievaders met hun kinderen zitten, omdat ze hun seizoenkaarten dankzij een extra krantenwijkje nog nét koortsachtig kunnen opbrengen, zitten straks managers declaraties te bedenken. Dat Ajax er op het veld niks van bakt, weten ze dan alleen omdat ze ’s avonds een vorkje prikken met het burgerlijke Studio Sport op de achtergrond. Toevallig.
Net zoals Wakkie schaamteloos en wars van elke realiteitszin een loonsverhoging van 100.000 Euro bedenken, kan alleen als je zelf geld zat hebt, vermoed ik. Dat het klootjesvolk ondertussen elke maand wanhopig overweegt om het abonnement op Fox Sports maar weer op te zeggen, komt echt niet alleen omdat Ajax al enige tijd niet meer weet of de doelen op de lange of korte zijden van de Arena staan. Dat komt vooral omdat er dan weer 17,95 Euro in de maand méér overblijft om bijvoorbeeld de ziekmakend hoge zorgkosten mee te financieren. Een ideaal momentje om de prijzen voor de trouwe bezoekers fors te verhogen, vond men bij Ajax. 100 miljoen op de bank is slechts een beginnetje. En de bonussen waren dit jaar ook niet helemaal marktconform. Vandaar.
Inmiddels stroomt het internet vol met hartverscheurende verhalen van supporters die zich gedwongen zien na (soms veel) meer dan 25 jaar hun seizoenkaart niet meer te verlengen. Al speelt Ajax straks weer de pannen van het dak, ze zullen er niet meer live bij kunnen zijn. Het wordt gewoonweg onbetaalbaar. Op hun plek dus straks Wakkie en companen, in een doodstille Amsterdam Arena. De trommels van Zuid zitten dan namelijk allang achter geluidsdicht plexiglas. Dat wandje werd fluitend meebetaald door de nieuwe seizoenkaarthouders van Vak 120 tot en met 124. Met al die herrie konden ze namelijk niet fatsoenlijk netwerken. Of dat financieel snel te regelen was met de Ajaxdirectie? Makkie.
Ron Schiltmans