Vorige week zondagnacht hackte ik per ongeluk de nieuwe iMac van bondscoach Danny Blind en het Web-Whatsapp-gesprek dat ik las was hoogst interessant. Zonder dat de arme Dan het doorhad, zat ik ineens zomaar ongewild en realtime mee te lezen met de op het oog woedend typende oud-Ajacied en ik dacht altijd dat dat helemaal niet kon op een Mac, gehackt worden.
Het gebeurde nadat ik in mijn mail een verdacht linkje had aangeklikt. Dat doe ik anders nooit en zo heb ik in het verleden onbewust ontelbare malen Nigeriaans beloofde miljoenen aan mijn neus voorbij zien gaan. Ik kon dat voorschot wat ze er telkens voor vroegen ook nooit meteen ophoesten, sorry nogmaals. Als ik daardoor mede het economisch bankroet van dat prachtige maar geplaagde Afrikaanse land een jaartje uitgesteld heb: ik had er geen erg in, maar graag gedaan. Doe de groeten aan Nwankwo Kanu en Finidi George.
Het vreemde mailtje had het onderwerp ‘Zet je Focus op scherp!’ en ik dacht slaapdronken dat de garage van mijn vorige automerk me nog steeds niet uit hun klantenbestand had verwijderd. Ik klik wel vaker op ‘Unsubscribe’ en dat is dan voor spammers vaak het teken dat je nog in leven bent. Een soort van bel-me-niet-maar-dan-bellen-jullie-mij-juist-weer-heel-vaak-wél-register. Vorige week nog heb ik dat bandje woedend voor het eerst en laatst helemaal uitgezeten, nadat ik een geanimeerd gesprek had met een goed getrainde mevrouw van telemarketeer Provea. Toen ze na twee minuten al met stemverheffing riep dat ze ‘het me alleen maar gemakkelijk wilde maken!’, riep ik dat ze dan op moest hangen, maar daar had ze helaas niet voor doorgeleerd.
Ik hoorde Danny Blind dus zondagnacht een e-mail typen en ik heb heel even ook zijn webcam aangezet, zonder dat hij het zelf merkte. Danny computert ’s nachts in zijn Ajax-pyjama, echt waar. Dat zien ze zelfs in Eindhoven.
Hij zat in Web-Whatsapp met Louis van Gaal en dat ging zo:
‘Danny, it holds not over here in Manchester, ik wil over een jaartje of twee definitief terug naar Ajax, zet jij Van Persie even op scherp?’
‘Hey Louis, wat ben je nog laat wakker! O ja, Engelse tijd hè ;-O. Van Persie op scherp, kan dat dan nog? En waarom eigenlijk? :-\’
‘Nou, gewoon zeggen dat hij het momenteel allemaal niet meer kan belopen. Dat de Totale Van Persie niet meer de mens is die hij ooit was. Hij mist Beléving! Something in that ghost, Dan.’
‘Maar ik was nou juist van plan om hem morgen gewoon op te roepen om mee te komen oefenen in Wales, mag dat niet?’
‘Nee Danny, zet Robin nú op scherp, zodat hij de focus op Ajax heeft. Als je het goed doet verwacht ik donderdag in Amsterdam van hem een mooie hattrick en dat treft Ajax dan vol in Jonk’s Technische Hart. Ik reken op je. Baai!’
Ik zag Danny op zijn lip bijten en ik weet zeker dat hij die bewuste persconferentie meermalen schoorvoetend voor de spiegel heeft geoefend. Zo kwam het voor de camera’s tenminste wel over.
De Coup Van Gaal werd donderdagavond nog even opgehouden, want Van Persie kan écht niet meer. Helaas kan ik me de beelden van Ajax – Fenerbahçe niet meer echt helder voor de geest halen, omdat daar inmiddels een iets te felgroen Feyenoord – Ajax overheen gelaserd is, maar veel was het weer niet.
De Cruijff-Scan is nu bijna voltooid en op een paar laatste puntjes na volledig gelukt. We weten nu met het Volkskrant-artikel over Mars dat die planeet rood aanloopt vanwege de belangenverstrengelingen op aarde en dat Louis van Gaal snel terugkomt. We weten nu definitief dat Ajax kiest voor het grote geld en het liefst vandaag nog het beste filiaal van Chelsea zou willen zijn. Aanhaken in Europa vanuit één groot geldpakhuis. Ziggo en Adidas kleden de boel graag uit en fris weer aan.
Tscheu la Ling is al weg; nu hij het nog kan sms’t Johan Cruijff naar Wim Jonk in vredesnaam wat zinnigs met zijn leven te gaan doen en ondertussen spelen we met Ajax uit angst voor de omzet telkens pas in de tweede helft met een logische opstelling.
Als straks de Amsterdam ArenA volledig ontCruijfft is, zullen de camera’s gretig inzoomen op het ereterras, waar Louis d’Or moe maar voldaan tevreden om zich heen zal zwaaien. Hij zal Frank de Boer en Dennis Bergkamp een knipoog toewerpen, Van der Sar een aai over de bol geven omdat hij er wél bij kan. Hij zal af en toe schichtig omhoog kijken naar een stadionbreed spandoek van een Nummer 14. Als hij weer neerkijkt is Marc Overmars ineens verdwenen.
Wij noemen het thuis al maanden glimlachend de Houdini-Revolutie.
Ron Schiltmans