Hoe spitsvondig is Marc? Ron Schiltmans / 3 augustus 2016 Hij slofte maandagmiddag verveeld achter haar aan. De Ajaxpet met de klep in de nek, hangende joggingbroek, sportschoenen die nog nooit gesport hadden. Terwijl ik met zo’n handige lange onkruidborstel mijn oprit van mos ontdeed, zag ik hoe hij totaal geen oog had voor zijn jonge vriendin en baby. Iets op zijn mobieltje was veel interessanter. Zijn meisje liep achter de kinderwagen met een alles zeggend gezicht: ze waren aan elkaar overgeleverd, zoals ooit Frank de Boer en Arek Milik. Denk daar maar aan. Iedereen weet hoe dat afliep, daar in Doetinchem. Misschien las de Ajaxfan net dat Mario Gomez in Amsterdam was gesignaleerd, ik weet het niet. Ik durfde het prille, maar op het oog breekbare familiegeluk niet te verstoren. Of hij zag dat Ajax informeerde naar Mario Balotelli. Wie zal het zeggen? Er worden elk jaar rond deze tijd wel meer gekken met Ajax in verband gebracht. Mario Götze was het in elk geval niet, want die tekende onlangs weer bij zijn oude liefde Dortmund en dat is mooi. Te goed voor de bank in Bayern. Misschien zocht het Ajaxpetje naar Pokémons, of hoe dat spul ook moge heten. Dat zoeken schijnt gezond te zijn, want lichaamsbeweging. Hoewel. Even verderop kwam een boom van rechts die hij druk swipend op zijn smartphone geen voorrang verleende. Zijn vriendin en ik zagen het aankomen, maar zij zei niks, dus waarom zou ik dan wél? Nors draaide hij zich om, om te kijken of ik zijn gênante botsing had gezien. Maar ik ontwaarde net op tijd een in onze buurt uiterst zeldzame vogelsoort, hoog in de boom naast mij. De struisvogel. Dat soort dingen ga je zien als je uren gebukt achter een onkruidborstel aan loopt. Het ongeïnteresseerd slenteren, de afwezige blik, de denkbeeldige struisvogel, het deed mij op de een of andere manier een beetje aan onze Technisch Directeur denken. Ik vond dat toen zelf, net als u nu, ietwat vreemd. Maar ik ga dat hier proberen te duiden en ik gun mezelf daar nog zo’n vijfhonderd woorden voor. Roep maar als het er veel meer worden. Drie weken geleden bracht Ajax naar buiten dat Arek Milik deze transferperiode niet meer verkocht zou worden en niemand geloofde het. Tenzij er achterlijk veel geld geboden wordt, dachten wij er toen allemaal meteen achteraan en Marc Overmars deed dat ook. En aldus geschiedde. Kom met een grote zak geld en onze Marc vraagt wie je ervoor wilt hebben. Maakt niet uit wie of wanneer, als je maar betaalt. Meteen na de deal met Napoli zei hij dat er nog tijd genoeg was om een waardige vervanger voor Milik te vinden, maar als het waar is dat hij informeerde naar Balotelli, dan is de maand augustus ook dit jaar weer veel te snel voorbij. Dan ligt er misschien ergens in zijn bureaula een kladje met wat losse en onhaalbare namen, waar hij om de dag toevallig op stuit, bij het zoeken naar zijn rekenmachientje. ‘O ja, shit, een spits. Da’s waar ook.’ In mei beloofde Mike Verweij op Telegraaf TV ons: ‘Als deze selectie intact blijft, is er al aangegeven dat er in ieder geval twee aanvallende kanonnen bij zullen komen’. Iedereen weet hoe hoog ik Mike heb zitten. Die zegt dat niet zomaar. Inmiddels is de selectie níet meer intact gebleven en vindt zelfs ondergetekende, die meestal liever ziet dat Ajax opleidt dan koopt, dat er best wat mag gebeuren. Maar alleen al qua prachtig juichen wordt het bijna onmogelijk om minimaal een gelijkwaardige vervanger voor de Poolse spits te vinden, laat staan voor zijn doelpunten. Dat gaat de getalenteerde Kasper Dolberg geen seizoen volhouden. Sinds begin mei zijn er drie maanden om en zal Ajax ‘Sparta-uit’ beginnen met een voorhoede van gemiddeld 19,3 jaar jong. Een fitte Younes zou dat gemiddelde iets opkrikken, maar niet veel. Dat is wat mij betreft al reden voor lichte paniek. Voor de buitenwereld lijkt Ajax met relaxte types als Overmars, Van der Sar en Bergkamp volledig in control, maar intern hoop ik dat men 24/7 alle zeilen bijzet om dan toch minimaal één volwassen kanon binnen te halen. Ik zou alle verloven intrekken. En als Marc er werkelijk van uit was gegaan dat Milik na het EK nog één minuut voor Ajax zou spelen, zeg ik: had me maar even gebeld. Vraag mij niet om namen, want ik ken Overmars’ netwerk niet. Een nieuwe Duitser als Mario Gomez zou ik persoonlijk toejuichen, maar ik kan me bijna niet voorstellen dat hij zou willen. We worden namelijk, sinds de Europese zegetocht van Hiddink en Blind met Oranje, niet echt meer heel erg serieus genomen als voetballand, door onze Oosterburen. Op de komst van Heiko Westermann is door een paar Duitse Ajaxfans proestend gereageerd, maar voor hem geldt wat mij betreft: ‘abwarten und tee trinken’. Even afwachten dus. Dat lijkt ook Marc Overmars’ aankoopbeleid en dus gaan we met het zweet in de handen tot eind augustus zitten wachten of hij al ergens een spits vond. En als je niet werkt voor een bonus zou je zeggen: betaalbaar zijn ze inmiddels voor Ajax bijna allemaal. Ron Schiltmans