Klaaszieker


‘Buiten huilt de wind om het huis’, was ooit de prachtige openingszin van een sfeervol liedje van Gerard Cox. We beleefden Super Sunday in herfstig Nederland, met de kachel op vier. Van ’s middags half één tot het donker werd, op Sport1 kijken naar het beste wat ons voetballandje op dit moment te bieden heeft. En dat was best te pruimen. Feyenoord doet gelukkig weer mee en verdiende eigenlijk en eindelijk de drie punten in De Klassieker, maar Ajax bleef wonderbaarlijk met tien man op de been. Dat ene punt kwam vooral doelman Stekelenburg toe, die wéér een penalty stopte. Je gaat er al bijna van uit dat hij hem tegenhoudt. Edwin van der Sar kan volgend jaar met een gerust hart in de Oranje vut, want Steek keept al tijden foutloos. Verheug je daarom nu al op Wit-Rusland – Nederland. Geniet, maar wel met Maarten.Sinds Sport1 de regie van Tele2 heeft overgenomen, mogen we ook weer ongegeneerd smullen van prachtige voorbeschouwingen met oude beelden. Alleen word ik een beetje erg zenuwachtig van het handen wrijven en gefriemel van analist Wim Kieft. Zit toch eens stil man! Ik hoor je commentaar allang niet meer en zit alleen nog maar geobsedeerd naar die ene wijsvinger te kijken, die geen seconde stil ligt. Bloednerveus maak je me. Dat daar niemand van de regie eens wat van zegt.

Die regie zorgde trouwens wél dat we nu eindelijk weten waarom er werkelijk niemand meer bij PSV wil spelen of trainen. PSV heeft namelijk een heel eng ritueel vlak vóór de wedstrijd. Als je uit de kleedkamer komt staat daar perschef Pedro Salazar, die nog even met je wil zoenen, voordat je naar buiten gaat. De latino’s krijgen er zelfs nog een knuffel bij. Waarschijnlijk heeft Pedro in zijn contract dat hij op wedstrijddagen wat extra met de vanille aftershave sprenkelt. Voor de smaak. Nu begrijp ik eindelijk dat zure gezicht van Jan Wouters. Die houdt niet van vanille.

Geruststellend was zondag de constatering dat het geld, wat wij met zijn allen regelmatig overmaken naar De Zonnebloem Stichting, bijzonder goed besteed wordt. Ze duwen de gehandicapten tegenwoordig tot in de dug-out bij Eredivisiewedstrijden! Prachtig. Diezelfde fan die zondag met zijn rolstoeltje in Eindhoven het spel van wel héél dichtbij mocht volgen, zag ik een week eerder hoog op de eretribune bij AZ. Hij kreeg daar zelfs een kopje koffie aangereikt door niemand minder dan technisch directeur Marcel Brands. Vertederend en oer-hollands tafereel. Alsof hij tv zat te kijken. Alleen de koekjestrommel en het schemerlampje ontbraken.

Minder geruststellend vind ik de ontwikkelingen rond Luis Suárez bij Ajax. Vorige week in de ArenA nog opzichtig ruziënd met Huntelaar, die elke week zichtbaar zieker en zieker wordt van het tevergeefs vrijlopen bij eerste of tweede paal, penaltystip of rand zestien meter. Het maakt allemaal niet uit, want Luis ziet alleen de goal en drijft zijn centrumspits tot waanzin. Ik was afgelopen week al bang dat die twee elkaar woedend zouden ontlopen, maar zag tot mijn grote vreugde hoe Klaas Jan op de training aan Suárez een vriendschappelijk schopje uitdeelde. Die ruzie was dus gelukkig snel weer bijgelegd en ik fantaseerde De Klassieker met minstens twee weergaloze doelpunten van Huntelaar, na minimaal even zoveel prachtige assists van de kleine, onberekenbare Uruguayaan.

Maar niets van dat alles. Luis heeft blijkbaar net zo’n kort geheugen als Arjen Robben, want hij blijft volharden in irritante schwalbes en uitzichtloze dribbels. Rushes waarvoor we in het begin van het seizoen nog op de banken stonden, omdat deze steevast eindigden in doelpunten van hem, of niet te missen kansen voor Huntelaar. Maar niet iedereen is alweer tot rust gekomen sinds Ten Cate vertrok en zondag was het de beurt aan Albert Luque voor een “vriendschappelijk” schopje. Ik hoop dat de nuchtere Koster met zijn dubbele wissel en boete een kleine opstand in de kiem smoort, anders wordt Suárez nog vóór het eind van het seizoen door de spelersgroep uitgekotst. Tenzij Luis eindelijk wakker wordt en vanaf volgende week tot in het oneindige zijn vrijstaande medespelers zoekt. Tel daar de terugkeer van Thomas Vermaelen, Edgar Davids en Leonardo bij op en er staat een elftal wat goed genoeg geacht mag worden om PSV, Feyenoord en AZ heel veel succes in die verschrikkelijke Play-Offs te kunnen wensen.

Ron Schiltmans