“Zou je dat nou wel doen, Vermaelen én Heitinga zondag in het centrum?”, vroeg mijn vrouw vanmorgen heel vroeg, toen ik met moeite mijn luiken opende. Ik wist dat ze me in de maling nam, want ze weet nauwelijks iets van voetbal. Ik noem haar daarom soms liefkozend Jaakkje. Maar ik blijk sinds zondag elke nacht hardop met Henk ten Cate de opstelling tegen Feyenoord door te nemen. Mijn vrouw kan mijn 4-3-3 inmiddels wel drómen. Toen ze gisteren tijdens het koken vroeg of ik even de aardappelen af wilde gieten, antwoordde ik dat ik zéker denk dat Sneijder van afstand op grabbelaar Timmer zal willen schieten. Kortom: ik ben er sinds die heerlijke 92ste minuut in Euroborg niet helemaal bij.
De uitspraak van Ten Cate voorafgaand aan het duel in Groningen was opmerkelijk: “Ik vind echt dat we vorm aan het krijgen zijn.” Vooral door dat woordje “echt” was het duidelijk dat deze zin ruimte liet voor discussie. Dat anderen er anders over konden en mochten denken. Het was een uitspraak die je niet doet als het zo is. Dan ziet iedereen dat namelijk zelf wel. De tweede helft tegen Utrecht was niet goed, maar er werd in ieder geval niks weggegeven. De bekerwedstrijd tegen Haarlem was voor wat betreft de score zeker oké. De eerste helft in Groningen was voor een Ajacied ronduit tenenkrommend, de tweede niks minder dan heldhaftig. De prestaties van Ajax zijn in één wedstrijd zo veranderlijk als het weer. Toch zie ik de nabije toekomst met vertrouwen tegemoet.
Want zo lang Huntelaar zich moet afvragen waar en wie hij bij corners moet dekken, is er ruimte voor een nieuwe held: Leonardo. Aangezien spelers vaak goed voor de dag willen komen tegen hun oude club, mogen we zondag wonderen verwachten van deze kleine technicus. In de rug gesteund door niemand minder dan Edgar Davids. Laat die naam gerust even op je inwerken… Edgar Davids… De Davids van Juventus, van Inter en AC Milan, van eventjes Barcelona en natuurlijk van het Gouden Ajax uit de jaren ‘90. Hij mag zijn rentree vieren in een meer dan mooie wedstrijd: De Klassieker! Nu we de agressie van Goliath Stam zondag moeten missen, komt het venijn van Davids precies op tijd.
De laatste dagen zweeft opvallend vaak die ene 8-2 door mijn dromerige hoofd. Het was één van de meest talentvolle Ajax-elftallen aller tijden, wat in het Olympisch Stadion tegen de gele brigade uit Rotterdam aantrad. Marco van Basten, Frank Rijkaard, Gerald Vanenburg, Jesper Olsen en Ronald Koeman, in een perfecte mix met getalenteerde waterdragers als Peter Boeve, Sonny Silooy, Edo Ophof en Keje Molenaar. Het was 18 september 1983 en op onze tribune achter het rechter doel had het hemelwater vrij spel. Ik ben zelden zo nat geworden, maar dat hadden we gewoon niet in de gaten. Warme regen als overvloedige tranen van geluk.
Tot aan de rust was het nog een echte wedstrijd en had Feyenoord minimaal één keer meer moeten scoren. Maar na de thee ging het hard. Een ontketende Van Basten en een frivole Jesper Olsen werkten die middag artistiek en onvergetelijk aan een nieuw hoogtepunt in mijn toch al bijzonder gelukkige jeugd. De enige reden om niet volledig uit mijn dak te gaan liep in het PUMA-geel en gleed opvallend vaak uit: Johan Cruijff. Door Ajaxvoorzitter Ton Harmsen en zijn schijnheilige kompanen verdreven uit De Meer, om vervolgens in uitgerekend De Kuip zijn gram te halen: kampioen met Feyenoord in zijn laatste seizoen als actief voetballer. Maar wat een onvergetelijke middag in Amsterdam!
8-2 zal het komende zondag in een kolkende ArenA niet worden, maar toch sluimert er iets van een sensatie. Winnen van de Rotterdammers zal op zich geen sensatie zijn, maar wél de manier waarop. Bovendien ligt de 0-4 in Rotterdam nog vers in ieders geheugen. De onmogelijke overwinning in en op Groningen heeft iets losgemaakt bij alles wat rood en wit denkt en doet. Het wordt ongetwijfeld een fraaie zondagmiddag, met Edgar Davids als aanjager van de Amsterdamse adrenaline.
Vorige week voorspelde ik een klinkende zege tegen Haarlem, een heroïsche overwinning in Groningen en een oorwassing voor de Rotterdammers aanstaande zondag. 4-0 tegen Haarlem is redelijk klinkend. Als je in Euroborg met 2-0 achter komt en vervolgens met 10 man een 2-3 overwinning mee naar huis neemt, dan is dat meer dan heldhaftig. Het kan gewoon niet anders: Feyenoord kan het zondag schudden.
Ron Schiltmans