De bal zwabbert weer. Ik wilde per ongeluk “rolt” zeggen, maar er wordt in de ArenA voorlopig nog met “Teamgeist” gespeeld. Probeer dat Duitse onding maar eens rechtuit te trappen over 30 meter. Dat schot van Sneijder tegen Inter was normaal gesproken ook ver over gegaan, maar deze Adibal gaat alle kanten op. Deze keer toevallig de goede. Het was natuurlijk gewoon een wereldgoal van Wesley. Een doelpunt wat je van ons begaafd middenveldertje wat vaker zou mogen verwachten. Ik mis al jaren de Sneijder van “Schotland-thuis”, alhoewel dat niveau misschien ook geen goede maatstaf is. Te hoog voor de kleine man. En je zou bijna vergeten dat deze Utrechter net 22 is. Voor mijn gevoel loopt hij al 10 jaar in ons rood-wit rond. Tranen van geluk ook bij het zien van de nieuwe elektronische reclameborden. Bij een langzame herhaling knipperen ze fantastisch mooi. Ik dank Daewoo dat mijn tv kan inzoomen, dan hoef ik die moderne troep tenminste niet constant te zien. De opblaaspoppen achter de doelen zijn gelukkig ook weer terug. Ik heb ze echt gemist. Het seizoen kan beginnen.
Tegen Internationale op het Amsterdam Tournament speelde het nieuwe Ajax in volgens mij de bijna sterkst mogelijke opstelling. En we zagen het meteen: flitsend, adembenemend, weergaloos, virtuoos, oogverblindend, aanvallend, overrompelend, uitdagend, wervelend en swingend en op-puntje-van-je-stoel-voetbal is onmogelijk in dat saaie, fantasieloos gestreepte zwarte Adidas-pakje. Ik blijf me er over opwinden. Iemand moet het doen, vind ik. En ik begrijp het ook niet. Dat door loting was bepaald dat Inter de thuisspelende ploeg was: prima. Maar Inter speelt dan toch in het zwart-blauw? Waarom komen ze dan in een compleet wit tenue? Een beetje Ajax nadoen zeker. Er was al eerder een Milanese club die dat flikte: AC Milan op 24 mei 1995. Ik ben er nog steeds van overtuigd dat we dankzij dat vervelende donkerblauw niet het wervelende Ajax van de rest van het toernooi hebben gezien in de finale. Ruud Gullit introduceerde bij Milan ooit witte kousen en volgens mij deed hij bij Sampdoria hetzelfde. Wit flitst en dat hoort bij Ajax.
Of Ajax dit seizoen weer gaat flitsen moet we nog even afwachten. Voorlopig is mijn vertrouwen in Henk ten Cate blind. Eindelijk weer écht Amsterdams op de persconferentie. Heerlijk! Henk en ik denken gelukkig hetzelfde over die vriendelijke Griek, namelijk: strik erom en wegwezen. Er wordt wel geroepen dat hij nooit klaagt en niet negatief naar de pers lekt, maar dat zou ik ook niet doen als er elke maand bijna 85.000 Euro op mijn bankrekening bijgeschreven zou worden. Ik zou fluitend het gras willen maaien, lachend de hoekvlaggen plaatsen, zingend de doelnetten ophangen en tussen de middag nog even grinnikend een lekker Ajax-sopje door de kleedkamers halen. Maar daar is Angelo volgens mij niet voor aangenomen, alhoewel ik zijn contract nooit heb mogen inzien. Hij is de erfenis van Ronald Koeman en die durft hem niet naar PSV te halen. Het zou de concurrentie ook onnodig sterker maken.
Mijn grootste teleurstelling dit jaar was niet het Nederlands Elftal op het WK. Meer zat er niet in volgens Cruijff en dan is dat gewoon zo. Tuurlijk is Johan ongewoon mild, nu Marco van Basten de bondscoach is. Ik zag het hem heel lief ontkennen in het maandblad Nummer14, maar echt overtuigend was het niet. Sinds de lobby voor Salomon Kalou is van Basten er niet geloofwaardiger op geworden. Bovendien heeft hij tijdens het WK hoogstpersoonlijk van Nistelrooij laten verzuipen, met 2 ego’s op de flanken. Dat had Huntelaar niet eens gered. Nee, waar ik nog steeds kwaad om kan worden is meneer Wenger. Deze vriendelijke Frans waagde het om in de Champions League finale Dennis Bergkamp op de bank te houden, hoewel de wedstrijd schreeuwde om creativiteit. Ik zit me wéér op te winden, hoewel het alweer bijna 3 maanden geleden is. Ik was nog even bang dat Dennis zelfs bij zijn eigen afscheidswedstrijd op de bank moest beginnen, maar daarvoor waren er toch teveel Ajaxfans in het stadion. Die hadden Saint Dennis wel effe van de bank gehaald. Vanaf nu helaas alleen nog geniale virtuositeit vanaf DVD of videoband.
Vanavond (woensdag) weer ouderwets billenknijpen tijdens FC Kopenhagen – Ajax, vrees ik. Ajax is zoekende en dat mag aan het begin van het seizoen. Alleen woensdag even niet. Alles moet al kloppen tegen deze kerels uit Denemarken. Het wordt fysiek en vaak haakt Ajax dan af. Wat ik al jaren mis in Amsterdam is een échte patron in het veld. Een strateeg waar klakkeloos de bal wordt ingeleverd. Rafael van der Vaart werd het en is het nu definitief in Hamburg, Sneijder is het nog niet en Perez zal het nooit worden. Het moet minimaal een middenvelder zijn, want Stam is wel een leider maar staat te ver van het doel waar de bal in moet. Via Kopenhagen naar de Champions League lijkt mij vooralsnog een te grote omleiding. Ajax schreeuwt om leiding.
Ron Schiltmans