Ik vroeg mij af waarom de stoeltjes in de ArenA niet allemaal al rood of wit zijn, zoals door de leiding was beloofd. Maar nu weet ik waarom. Er stonden belangwekkender zaken op de agenda. Jaakke en Fontein zijn eerst nog even op zakenreis geweest en dat zullen we horen ook. “Hooggeplaatste personen wisten alles van Huntelaar!”, kwijlde JJ. Tuurlijk. Die Chinezen weten hoe ze potentiële zakenrelaties moeten inpalmen en ook in China is ajax.nl gewoon bereikbaar. Dit land met 1 miljard inwoners moet een nieuwe afzetmarkt worden, maar ik hou mijn hart vast. Ik vertrouw die gasten niet. Ik kan me ook helemaal niet voorstellen dat Ajax daar erg bekend is. Kijk, dat ze in Japan Real Madrid kennen snap ik nog wel. Real is nog niet zo heel lang geleden heel succesvol geweest en dan kan ik me indenken dat ze daarom in Tokio graag nog met een Beckham- of Zidane-shirt rond willen lopen. Moeten ze lekker zelf weten.
Maar ik zie nog niet zo heel snel jonge Chineesjes een shirt aantrekken van bijvoorbeeld Ogararu, Vermaelen of Roger. Ik denk namelijk dat ze in China helemaal niet weten wie dat zijn. En moet Ajax dan elk zomer of winter even China aandoen om de merchandising weer op gang te helpen? Ik dacht het niet. Ze komen terug met een joekel van een jetlag en zijn 2 weken lang niet vooruit te bránden. Kan je zomaar 5 punten in de eerste 2 wedstrijden kosten.
Bovendien denk ik dat die gewiekste gele jongens eerder geld aan óns willen verdienen dan het andersom zullen toelaten. In Nederland nemen ze massaal patatzaken over, dus waarom geen voetbalclubs? Het zijn net muizen: als je ze eenmaal binnen hebt, kom je er niet gemakkelijk meer van af. In oktober gaat Fontein terug om lachend zaken te doen. Fontein lacht namelijk altijd. En daarom vertrouw ik het zaakje niet. Volgens mij kan Maarten iemand lachend vertellen dat hij is ontslagen. Sterker nog, ik denk dat diegene zelf daarna ook lachend naar huis gaat. Danny Blind oogt in ieder geval een stuk relaxter sinds hij mocht vertrekken. Fontein zal hem ongetwijfeld hebben verteld dat het vooral beter voor hem zélf was om te gaan.
Zoals we in de toekomst in zijn ogen ongetwijfeld ook niet meer zonder een satellietclub in Shanghai kunnen. Alleen al vanwege de omzet. Toen Ajax de successen aaneenreeg in de beginjaren ‘70, zat Maarten diep in de boeken. In plaats van looplijnen, druk zetten, met de punt naar voren en afvallende bal, leerde hij over afgeleide productiefactoren, bestedingsinflatie, branchevervaging en omwegproductie. Daarna zie je volgens mij achter elke boom wel een potentiële afzetmarkt. Ik vrees dat het hem gaat lukken en dan is Ajax over maximaal 5 jaar hot in China.
Het laatste stukje vanaf station Duivendrecht tot het stadion leg ik af per riksja-taxi. Dat is sneller dan lopen. De splinternieuwe zwevende(!) videoschermen in de ChinArenA geven de opstelling van Ajax voor de eerste wedstrijd van het seizoen 2025-2026. In het doel Yang Wei; achterin veteraan Daley Blind, scheermes Teng Haibin, draver Liang Fuliang en twijfelaar Sam Feng Jing; in het midden stofzuiger Xiao Qin, spelverdeler Jessey Sneijder en Tung Haibin (tweelingbroer van Teng, maar dat is nog nooit iemand opgevallen); in de aanval Chop Sticks, Sun Tan en Tau Fischer, de omhaalchinees met Duitse opa. De iets te dikke Damián van der Vaart is weer eens geblesseerd.
Op het ereterras ziet het zwart van de Chinezen. De onbeschoft rijke Ajaxvoorzitter Mao Ping Ping kijkt tevreden om zich heen. Ondanks het nieuwe vroege tijdstip zijn er zeker vierduizend toeschouwers op de seizoensopening tegen Zhonghua Kerkrade afgekomen. Maar bezoekers zijn niet meer zo belangrijk, want de tv-rechten zijn voor 200 miljoen voor 4 jaar aan China verpatst. Dat was het laatste kunstje van de oude Fontein, die als erelid naast hem nog steeds charmant om zich heen grijnst. Mie-ters!
Klokslag 9.00 uur (15.00 uur in Beijing) begint de wedstrijd. Rechtsback Sam Feng Jing is zoals zo vaak bang om in het spel betrokken te worden en speelt steeds te snel af. Het is een beetje de nieuwe Heitinga. Trainer Dong Leo Beenjing roept langs de zijlijn in gebrekkig Nederlands zijn speler tot de orde.
“Sam, bal bij!”, echoot het over het rode kunstgras in een bijna lege ChinArenA. Assistent Huntelaal is de enige die op de bank in de lach schiet. Eigenlijk heet hij anders, maar Klaas-Jan is al jaren geleden gestopt de irritant beleefde Chinezen in zijn directe omgeving te corrigeren. De niet bijster hoogstaande wedstrijd golft op en neer tot eindelijk de gong klinkt voor de rust. De weeë lucht van Loempia’s vult de tribunes. Gelukkig loopt op dat moment net mijn wekker af. Mijn Chinese Ajaxpyjama is drijfnat.
Ron Schiltmans