Ajax is relaxed!


‘Het zijn mooie tijden voor Ajax. ’ Ik mag die uitspraak van Louis van Gaal uit 1992 de laatste tijd graag dagelijks een paar keer herhalen. Zelden ging het zo goed met onze club als nu. Wij spreken thuis al voorzichtig van het begin van een nieuw Gouden Tijdperk. Zoals ook zondag Feyenoord in zijn eigen Kuip 90 minuten lang scheel getikt werd. Adembenemend mooi. Dominant aanvallend voetbal zoals Barcelona het graag zou spelen.En we zijn momenteel ook niet te verdedigen. Op papier heeft iedereen wel een vaste plek, maar backs komen op, spitsen kruisen, middenvelders houden soms minutenlang balbezit, gewoon omdat het kan. Ultiem machtsvertoon. Alles gaat in één keer raken. Het flitsende geheel wordt aangestuurd door een weergaloze, maar toch bescheiden Theo Janssen, die zijn sublieme vorm nu eindelijk ook zelf toe durft te geven. Zijn publiekswissel in de 73ste minuut was een ongekend kippenvelmomentje. De anders zo vijandige Kuip veerde massaal op voor hem.

Op de bank zien we al tijden een tevreden en gedreven trainerstrio. Als Frank de Boer één hand opsteekt, weet het elftal meteen wat er verlangd wordt, en schakelt het moeiteloos over naar een ander spelsysteem. Voor de tegenstander is het om gek van te worden. Als Dennis Bergkamp naar de grond kijkt, betekent dat: vastzetten en afjagen. Als Hennie Spijkerman lacht, komt dokter Goedhart automatisch met een pilletje voor onder zijn tong. Het zit er allemaal feilloos ingeslepen.

Op maandagochtend ruikt het in de Ajax-burelen weer gezellig naar koffie en appeltaart. Ik zie hoe iemand zijn zieke vrouw ‘s morgens even naar kantoor brengt. Na het derde kopje koffie, maakt hij de aimabele Martin Sturkenboom duidelijk dat hij nu toch echt weg moet. Beleefd neemt hij afscheid. Op de parkeerplaats ziet hij in zijn achteruitkijkspiegel nog net hoe Martin met een ingepakt stuk gebak achter zijn auto aanrent. ‘Voor de kinderen’, lacht hij hijgend, als de man door het raampje zijn pakketje aanneemt. Martin zwaait hem na tot hij uit zicht is. Prachtkerel.

Dinsdagmiddag krijg ik een rondleiding van Danny Blind. Het duurt nog zeker 10 uur tot de transferdeadline, dus hij heeft nog wel een uurtje over. In de directiekamer zie ik Paul Römer en Edgar Davids, zittend voor een groot videoscherm. Verse voorzitter Hennie Henrichs heeft gesmeekt om mee te mogen kijken. Op het scherm staat Johan Cruijff druk gebarend uit te leggen, hoe je iemand in de loop op zijn goede voet aanspeelt. Daarna laat hij zien, hoe je bij het biljartspelletje tien over rood de drie ballen tóch bij elkaar houdt. En dat allemaal terwijl hij met iemand belt.
Het blijkt met Steven ten Have te zijn, in de kamer naast Edgar en Paul.

‘Nee, jij moet ophangen Johan…Nee jij!’ Zo gaat dat minuten door. Er wordt veel gelachen. Ze bespreken een voorstel van Jeroen Slop. De Financieel Directeur opperde om de prijzen van de nieuwe seizoenkaart te verlagen. Hij heeft in de ArenA tijdens de wedstrijden een prijs/kwaliteit vergelijking gedaan en is, merkwaardig genoeg, niet op een prijsverhóging uitgekomen.
Verderop komt Mounir El Hamdaoui klagen over de bevroren trainingsvelden en of daar misschien een schadevergoeding voor betaald zou kunnen worden. Een bedrag per voet. Desnoods alleen voor de rechter. Hij wordt uiterst vriendelijk te woord gestaan door Louis van Gaal. ‘Mounir, over het algemeen kunnen we hier zeggen, dat een bevroren veld in deze tijd een algemene aangelegenheid betreft. Danny en ik noemen dat hier al gemeen Technisch Hard.’

Louis blijkt druk te oefenen voor zijn aanstaande functie van Algemeen Directeur. Als een vorst beweegt hij door de kantoren. Overal wordt hij op de voet gevolgd door zijn achterlijke neefje Dirk, compleet met AZ-muts en klapfolder. Louis kon weer geen oppas krijgen.
Het Ajax-leven is momenteel fantastisch. De club swingt als nooit tevoren. Het is één grote roze wolk.

Toch maak ik me langzaam zorgen over de nabije toekomst. Vertrouw nooit meer het ‘lege’ Ajax-broodtrommeltje van je kind. Tijdens de replay van de bekerwedstrijd Ajax – AZ, nam ik als steward namelijk meerdere ponden hasj en wiet in beslag, vooral onder de 10-jarigen. Goeie shit, dat wél, want daarop zag ik dinsdag zelfs Dennis Bergkamp weer meetrainen bij Ajax. Het grote probleem is alleen, vóór NAC-uit is het spul al op.

Ron Schiltmans