Het blijft elke keer weer fascinerend om te zien wat geld (en dus macht) met mensen doet. Kennen we hem De eerste week van Ajax’ voorbereiding op het nieuwe seizoen, wilde de thermometer alleen met frisse tegenzin onder de 30 graden. Het is symboliek voor de hooggespannen verwachtingen die Ajax in de zomermaanden al een leven lang bij mij wekt, ongeacht de prestaties van een vorig seizoen. Dankzij internet en Fox Voetbal kunnen we tegenwoordig bijna alle eerste stappen van verse Ajacieden live volgen, daar waar ik als puber in die schier oneindige zomers altijd uitkeek naar het Amsterdam zevennulzoveel Toernooi. Vaak was dat pas de eerste kennismaking met nieuwe Ajaxspelers en ik telde er bij de eerste wedstrijd elk jaar zo op het oog weer minimaal drie of vier. Maar dan bleken het toch gewoon nog Schoenaker, Lerby, Kieft of Keje Molenaar te zijn, door een tropische vakantiezon veel blonder dan ze enkele weken daarvoor weer kampioen waren geworden.
Tegenwoordig is dat dus ondenkbaar, dat je bijna twee maanden nauwelijks iets ziet of leest over wie er vanaf het begin van het nieuwe seizoen de Ajaxkleuren zal verdedigen. We zien live de allereerste oefenwedstrijd van een opvallend fel Ajax tegen Dinamo Moskou. Er schijnt daarom binnenkort bij het nieuwe uittenue ook standaard voor elk gezinslid een stevige zonnebril met fikse korting meegeleverd te worden. Tegen de lasogen. Die zonnebrillen maakt Adidas zelf en je hebt ze al voor een luttele 143 Euro. En aangezien een groot deel van het Ajaxpubliek toch al een extra hypotheekje vanwege de nieuwe perperdure seizoenkaarten nam, kan er ook nog wel een goedkoop setje zonnebrillen vanaf.
Voor wie na de hittegolf de bui alweer ziet hangen: ik ga hier verder niet meer zaniken over welk nieuw uniek uitshirt dan ook. Dat CSKA Moskou vrijwel hetzelfde shirt heeft ook niet. Als Ajax graag vrijwillig in het gifgroen met op heuphoogte een afgrijselijk zwart-rood randje voor schut loopt tijdens uitwedstrijden: mijn zegen hebben ze. Mijn tv kan gewoon op zwart-wit. Dat randje heeft trouwens een functie, maar daarover later meer. En hoe vaker ik het er hier over heb, hoe erger het elk jaar lijkt te worden. Met de temperaturen van de laatste tijd noemen we dat al snel ‘roepend in de woestijn’. Het blijkt water naar de zee dragen en dat is me veel te ver lopen. We gaan het hier vanaf nu weer over voetbal hebben. Over waar de Ajacieden komend seizoen zullen lopen. En dan moet ik gewoon eerlijk bekennen dat er zich alweer een lichte opwinding van mij meester heeft gemaakt.
Frank de Boer heeft zich tijdens zijn campingvakantie een beetje zitten vervelen, want de ras-Ajacied wil altijd en overal met de bal bezig zijn. Omdat Wordfeud op je smartphone tegen je vrouw die naast je zit na een week ook minder leuk wordt, heeft hij een beetje balorig zitten googlen naar de woorden ‘saai’, ‘vervelend’ en ‘slaapverwekkend’ en kwam gek genoeg telkens fronsend bij Ajaxfansites uit. In het forum waar de wedstrijden van Ajax besproken werden. Hij is zich kapot geschrokken. Frank vond het afgelopen seizoen namelijk vaak nog best lekker gaan, waar wij op de tribune of voor de buis ons meestal lacherig afvroegen hoe heet pek moet zijn voordat je er veren overheen mag gooien.
Gelukkig hoeft het zover niet te komen. Dat Google-moment is Frank’s wake up call geweest en daar op de camping is het opwindende idee geboren om Ajax terug te laten keren naar 4-3-3 met een échte nummer 10. Eentje die de spits ondersteunt, die zelf meermalen per wedstrijd in scoringspositie verschijnt en op dominant aanvallende momenten ook precies weet wanneer de bal naar de flanken moet om via Kishna en El Ghazi ruimte te creëren en zodoende met voorzetten op maat chaos in de zestien te veroorzaken. Ik krijg kippenvel terwijl ik dit opschrijf, want een ‘nummer 10’ geeft mij het Litmanen-gevoel. Vanaf dit seizoen wordt dat onze nieuwe en trotse aanvoerder Davy Klaassen. Ik deel deze opwinding met hele hordes Ajaxsupporters, want deze week zijn er al ruim 40.000 kaarten verkocht voor een oefenpotje, eind volgende week tegen VfL Wolfsburg. Kan je nagaan. Een tegenstander waarvan je zonder zoekmachine geen enkele speler kent behalve Bas Dost. Ik tenminste niet.
Ajax in 4-3-3, met een echte nummer 10 en dus met de punt naar voren wordt ongetwijfeld zichtbaar beter. Als ik hoopvol mijn ogen sluit, zie ik niet langer balbezit om het balbezit, maar om deze zo snel mogelijk naar Arek Milik te transporteren. Een bijsluitende Davy Klaassen en veel, heel veel doelpunten. Ik hoor en zie op 8 november op TV een doodstille Kuip, waar een wanhopige Kenneth Vermeer de ooit traditionele Ajax visdag meermalen herbeleeft. Maar wat bijzonder jammer, echt zo zonde maar niks meer aan te doen, dat de juichende Ajacieden, dankzij de dan volledig groene outfit, na elke doelpunt naast de goal volledig onzichtbaar wegvallen achter de virtuele reclameborden. Op die rood-zwarte randjes na dan.
Ron Schiltmans