Bij het ANP hebben ze fotoapparatuur met de snelste sluitertijd die er momenteel op de markt is. Ik zag namelijk een foto van Maarten Fontein waarop hij níet lacht. Echt ongelooflijk knap geschoten. Volgens mij is het makkelijker om een foto te maken van een juichende Feyenoorder, hoewel ik ook gelijk weer twijfel terwijl ik dat opschrijf. Nou ging het bijbehorende artikel over de trip van Ajax naar Fontein’s stokpaardje China, die door de KNVB nu al prachtig om zeep lijkt te worden geholpen, dus ik snap dat chagrijnige gezicht wel. Blije Maarten lijkt bij Ajax af en toe een beetje overbodig en zit in zijn kantoortje daarom maar naar nieuwe afzetgebieden te speuren. Daar heeft hij voor geleerd. Maar volgens mij hebben we al moeite genoeg om Nederland te veroveren, laat staan een ver en vreemd voetbalontwikkelingsland.
Ik kan hem trouwens nu al beloven dat er eind mei door uitputting geen enkele Ajacied zijn eigen naam nog foutloos kan spellen, dus op een snoepreisje naar China zitten ze dan al helemaal niet meer te wachten. Ik voorspel daarom dat er niemand gaat. Ze hebben nú al allemaal pijntjes. En als er dan tóch iemand gaat, dan is het hooguit tweede garnituur. In Azië weet echt niemand wie Lindenbergh of Gentenaar is en dus zullen ze zich terecht bekocht voelen. Maar daarom noemt de slimme handelaar Fontein het ook afzetgebied.
We zitten deze week een beetje met die interlands in onze maag. Na de Enorme Eindhovense Euforie hadden ze wat mij betreft ook meteen een midweekse competitieronde er achteraan mogen gooien. Nog even lekker doordenderen op de adrenaline van die heerlijke zondagmiddag. Voor PSV kwam deze onderbreking dus als geroepen. Het zou zelfs wel eens hun redding kunnen worden. Als je in een dipje zit, is een interland vaak de ideale gelegenheid om het goede gevoel weer terug te krijgen. Even niet denken aan de vernedering tegen Ajax, even geen angsten voor het aanstaande, hopelijk bijzonder hete Avondje NAC. Alle Oranje-internationals van PSV zijn zaterdag dus weer helemaal fris. Dat zijn er gewoon teveel om op te noemen.
Omdat de helft van de Zuid-Amerikaanse PSV-internationals deze week ziek, zwak of misselijk was, hoeft er niemand, vanwege een jetlag, voor de wedstrijd tegen NAC de wekker te zetten. Dat scheelt weer. Bovendien heeft iedereen bij PSV het debâcle tegen Ajax uitvoerig kunnen verwerken, waarschijnlijk mede dankzij slachtofferhulp en traumateam. Ik verwacht dus gewoon weer een overwinning in Breda. De uitslag van die wedstrijd heeft directe invloed op Ajax – Heracles van de dag daarna. Mocht PSV tóch punten laten liggen, dan ruiken we in Amsterdam bloed en zal er een furieus Ajax aan de start verschijnen. Het zou me niks verbazen als de ArenA dan zelfs alsnog helemaal volloopt. Ik kan niet wachten tot het zover is.
Intussen hebben vooral de Amsterdamse internationals alweer bergen kritiek te verduren gekregen. 0-0 tegen Roemenië is op zich niet slecht, maar onder Van Basten toch echt niet goed genoeg. Er werd onder zijn bewind nog maar 2 keer verloren, maar omdat het San Marco is, moet er elke wedstrijd minimaal 5 keer worden gescoord, waarvan 2 doelpunten uit een omhaal, 2 na een combinatie over minstens 15 schijven en de laatste met een hakje. Wat een onzin! Ik geef toe dat het selectiebeleid af en toe wat warrig was, maar alles komt goed nu Landzaat eindelijk is afgevallen. Deze vriendelijke clubvoetballer is een beetje de Maduro van het Nederlands Elftal. Te traag, teveel in één tempo, te weinig risico durven nemen en daardoor als zand in de motor. Er blijft nu tenminste geen middenvelder meer over die zich verstopt, dus Slovenië kan de borst nat maken. Er stonden gewoon nog te weinig (ex-) Ajacieden in het veld. We misten de lange pass van Heitinga en de balvaste Seedorf. We gaan er daarom vanavond eens goed voor zitten.
Ik hou van stoïcijnse coaches. Michels, Cruijff, Van Basten. Je zag of ziet nooit wat ze denken of hoe ze zich voelen. Geen enkel teken van zwakte. Dat laatste wordt nu natuurlijk weer tégen Van Basten gebruikt, maar ik vind het prachtig. Als bewijs dat we allemaal volledig achter Marco staan, hebben we deze week de FSM opgericht, wat staat voor Fanclub San Marco. De leden komen vanmiddag allebei op een geheime plaats bijeen. Johan en ik. We weten dat het hele land zich inmiddels tegen ons en alles wat “020” is gekeerd heeft, dus kunnen we niet meer in het openbaar samenkomen. We nemen vanmiddag alles nog eens rustig door en bedenken voor Marco de tactiek die de arme Slovenen naar adem zal doen happen. We zijn door de meedogenloze kritiek scherper dan ooit. We weten dat de pek en veren al klaar staan en dan zijn we op ons best. Kritisch Nederland is tot zijn tanden gewapend en rammelt aan de poorten van onze ivoren toren, maar wij hebben het pand allang verlaten om mooie dingen te gaan doen. Het Oranje van vanavond heeft een nóg hoger Ajax-gehalte, de rest loopt toch alleen maar in de weg. Slovenië – Nederland wordt in alle opzichten een gedenkwaardige interland met een swingend Oranje. Al was het alleen maar om al die irritant keffende hondjes voorlopig weer even te muilkorven.
Ron Schiltmans