Achteraf was er maar één ding écht verrassend aan het afgelopen voetbalweekend: Messi scoorde níet. Voor de rest ging alles zijn vertrouwde gangetje. Product Koeman is misschien al weer uitgewerkt in Rotterdam. Sluipwesp PSV wachtte net zo lang tot heel voetbal kijkend Nederland in de zondagse siësta was weggezakt, en prikte er daarna stiekem twee in. De verbaasde spelers van NEC zagen het ’s avonds pas bij Studio Sport. Wij ook. FC Twente begint steeds meer op een echte topclub te lijken. Denken dat je het tegen een kleine club als Excelsior wel op halve kracht af kunt en vervolgens haastig de gelijkmaker erin proberen te struikelen. Dat doen wij in Amsterdam al jaren. Is een handelsmerkje geworden, maar helaas lukt het niet altijd meer.
Sinds twee weken probeer ik me voor te stellen, hoe dat er in mei uit zou zien, AZ-trainer Gertjan Verbeek met De Schaal boven al dat haar. Maar het lukt me niet. In de thuiswedstrijd van Ajax tegen Twente zat hij schuin achter me. Als ik omkeek zag ik ‘Boer Zoekt Vrouw’, of ‘Man bijt Hond’. Iemand die trots zijn verzameling van veertigduizend kalknagels laat zien. Ik zag geen landskampioen, die zich met de borst vooruit binnen een jaar twee keer zou willen laten vernederen in Bernabeu. Gertjan lijkt me ook geen type dat vervolgens op het vliegveld een shirtje van de tegenstander zou kopen. Teveel trots in zijn donder, alhoewel hij zelf zou zeggen dat zo’n wit shirt te snel vies wordt op zijn boerderij. En dan die grijns.
Koploper AZ straalt de degelijkheid van Verbeek uit. Bovendien combineert het fris en fruitig, zoals je inmiddels regelmatig bij Ajax zou willen zien. Alleen al qua broek en kousen is AZ, net als MVV, sowieso veel meer Ajax, dan Ajax zelf. Ik vind dat altijd weer pijnlijk om te zien. Als je de dunne verticale lijntjes wegdenkt, zijn de kousen van origineel Ajax-ontwerp. Het spel van AZ oogt daarmee nóg flitsender. In Amsterdam dragen we dit seizoen de gestreepte broek en kousen van het AZ uit de beginjaren ’80. Treffend en treurigmakend. Maar alles voor het vele geld natuurlijk. Van die extra miljoenen kunnen we namelijk mooi onbeperkt oud-spelers in dienst nemen.
Een type Verbeek zou bij Ajax niet gepruimd worden. Teveel ervaring en te weinig Ajax-verleden. Als de geruchten kloppen, en dat doen ze, mag binnenkort niemand minder dan Marco van Basten langs kledingboer Oger, om zich een Ajax-kostuum aan te laten meten. Marco is voormalig wereldspits en werkloos trainer. Hij mompelt na een golfmiddag heel serieus wat verstandige dingen bij Sport1, en is dus uitermate geschikt om het aan- en verkoopbeleid van de NV Ajax te bepalen. Meer sollicitatie was niet nodig om voorgedragen te worden. Nadat de onervaren Raad van Commissarissen de ervaren Tscheu la Ling afwees, mag het duidelijk zijn dat de bange heren en dame alles doen om Cruijff te pleasen. Anders kan ik de naam Van Basten voor de loodzware functie van Technisch Directeur niet verklaren. Iedere Ajacied kon deze week Marco’s miskopen nog moeiteloos opdreunen. Zonder Google.
Geen ervaring is een pré bij Ajax en als er geen functie voor je is, creëren we er gewoon eentje. Zelf heb ik onlangs binnen één week met twee handdrukken zowel David Endt als Miel Brinkhuis laten glimlachen, dus je raadt het al: binnenkort mag ook ik naar meneer Oger en word ik Ajax’ mental coach. Het eerste wat ik ga doen is Theo Janssen over de middenlijn lullen. Daarna El Hamdaoui naar een andere club. Sinds Ajax-Twente weet ik hoe het werkt. Je houdt je in bijvoorbeeld Vak 107 zo opvallend mogelijk op in de buurt van een bekende Ajacied die al in dienst is, en daarna kan je wachten op het sollicitatieformulier. Achter Verbeek zaten naast John Bosman de heren Ferdi Vierklau en Ruud Geels. Noteer die namen dus alvast maar voor de functies van respectievelijk Algemeen Directeur Chaotisch Uitverdedigen en Hoofd Kopgalg.
Voordeel is wél dat met elke nieuwe aanstelling het meer en meer genieten wordt bij Ajax. Geen bank in de Eredivisie kijkt namelijk mooier boos, dan de bank van Ajax. Als je de frons van Frank de Boer, naast de dodelijke blik van Dennis Bergkamp in Groningen zag, zou ik als verdediger ook de bal zoveel mogelijk achterin rondspelen. Zou ik een risicovolle dieptepass wel uit mijn hoofd laten. Het gezicht van Spijkerman staat sowieso standaard op treurig, en hopelijk zit daar straks San Marco dan nog ergens achter. Ik kan niet wachten, tot je vanuit je huiskamer zelf kunt kiezen welke camera in het stadion je van beeld voorziet. Het krampachtige positiespel van Ajax kan ik best een paar weken missen. Na de zoveelste zinloze korte corner van Ajax, die eindigt bij Vermeer, wil ik alleen nog de boze hoofden van de trainersstaf zien. Ik wil ze druk zien overleggen en instemmend knikken, vlak voordat ze stormram Bulykin weer wisselen, bij een achterstand.
Hopelijk is het contract met Van Basten vóór 15 oktober al rond. Ondergetekende heeft geen seizoenkaart, maar wil en zal zijn Ajax dan voor de derde keer binnen een maand live in actie zien. Juist nu. Uitgerekend tegen AZ zal ik deze keer vanaf Vak 122 een riant uitzicht op beide trainersbanken hebben. Met aan de ene kant de geroutineerd coachende Verbeek, die zijn koppositie komt verdedigen. Aan de andere kant een keur aan onervaren Ajax-historie. Frank de Boer, Dennis Bergkamp, misschien is Danny Blind er nog en dan als het kan een majestueus van de tribune afdalende Marco van Basten. Zoals in een ver verleden zijn leermeester zo mooi deed. Ik hoop alleen dat bij die historische beelden de spelers niet teveel in de weg zullen lopen.
Ron Schiltmans