De Uefa maakt meer kapot dan je lief is. Twee maanden lang lopen voetballers verhuiswagens te bestellen en weer af te zeggen. Hun kinderen hebben in juli en augustus al twaalf keer huilend afscheid genomen van vriendjes en vriendinnetjes, want papa gaat nu toch écht ergens in Europa voetballen. Zaakwaarnemers strooien met namen van clubs, als Zwarte Piet pepernoten in de tijd dat dat nog geen racistische handeling was. De voetbalwereld houdt vanaf 1 juli de adem in, om te zien wanneer de transfermallemolen met de eerste verkopen een zwieper krijgt. Om pas op uiterlijk 2 september te kijken wie waar terecht is gekomen en waarom.
Maar Ajax toont elk seizoen dat een transfer window van twee maanden volkomen absurd is. Directeur Voetbalzaken Marc Overmars liet weer zien dat gezond aankoopbeleid makkelijk in één dag te doen is. Toen Christian Poulsen, Siem de Jong en Daley Blind al weg waren, liet Kenneth Vermeer ineens weten al op 28-jarige leeftijd te willen afbouwen. De sympathieke Amsterdammer koos voor een Rotterdamse club en dat ligt dan vaak aan beide kanten ietwat gevoelig, laat ik het voorzichtig uitdrukken. Maar het is hem gegund eindelijk weer ergens een basisplaats te hebben en waarom dan niet op een wat lager niveau aan de Maas? Mede dankzij Vermeer mochten we vier keer achter elkaar die Schaal omhoog houden, dus veel succes. Met de nieuwe reservekeeper Boer kunnen we in de beker ook ver komen. In ieder geval al tot in de Watergraafsmeer.
Dat worden trouwens straks kippenvelmomentjes, als Vermeer op stormachtige trainingsmiddagen zijn heldenverhalen in een doodstille Feyenoordkleedkamer gaat vertellen. Buiten slaat de herfstregen tegen de ramen, binnen zit Jordy Clasie met open mond bij oom Kenneth op schoot en hoort hoe dat in zijn werk gaat, kampioen worden. Als hij later groot is wil hij dat ook. Oom Kenneth zegt dan natuurlijk oogverblindend wit lachend dat dat best mogelijk is. Als Jordy heel goed zijn best doet, zijn korstjes opeet en hard traint, dat dan heel misschien die meneren uit Amsterdam komen vragen of hij ook in de ArenA komt voetballen. Maar als hij wel zijn korstjes opeet maar niet hard traint, dat hij dan voor straf in Rotterdam moet blijven en altijd naar een kampioenschap zal kunnen fluiten. Jordy knikt dromerig.
Net als ondergetekende overigens, want ik dwaal af. Ik zat te vertellen dat één dagje shoppen voor Marc Overmars meer dan genoeg is. Omdat er tot maandagmiddag alleen maar Ajacieden waren wéggegaan, en de spelersbus zo wel erg leeg werd, is hij toch maar even rond gaan bellen. Wij begrepen allemaal al weken dat hij de naam Eto’o gewoon voor de lol had geroepen. Daarmee waren wij weer even afgeleid en kon hij op zijn gemak wachten tot begin september. Topsporters hebben druk nodig om te presteren en als voetballer was Overmars op zijn best, als hij met een bal aan de voet bij de hoekvlag stond met vier verdedigers in zijn rug. En net als toen, kwam hij ook nu weer glansrijk uit de hopeloos lijkende situatie.
Hij gaf het morrende Ajax-volk op de valreep een prachtige naam, die klinkt als een uitgestorven gewaande roofvogel. Wikipedia: ‘De Zimling was een middelgrote, van oorsprong roodbonte buizerdsoort uit Denemarken, die ook in België en Nederland voorkwam, maar voor het laatst in de Duitse bossen rond Mainz werd gesignaleerd. Berichten dat hij onlangs toch weer in Nederland is gespot worden door andere ornithologen hardnekkig tegen gesproken.’ In werkelijkheid is Niki Zimling een 29-jarige Deen, die bij Ajax van harte werd aanbevolen door zijn landgenoot Lasse Schöne. En ondanks het feit dat ik werkelijk nog nooit van hem had gehoord, ben ik best bereid deze onmogelijk geachte ontsnapping in de laatste minuut van Marc Overmars een eerlijke kans te geven.
Misschien werd het voor Frank de Boer met Serero op de plek van Blind wel allemaal iets te lichtvoetig en fragiel, zo vlak voor de verdediging. Ik denk en verwacht dat met name Klaassen en Schöne beter in staat zullen zijn onze creatieve vleugelspelers te bedienen, als er achter hen weer een blok Deens beton opereert. Want dat schijnt de Zimling in zijn natuurlijke habitat te zijn: hard, meedogenloos en niet vies van een tackle. Een type Jan Wouters, dus daarom was ook meteen de goedkeuring van Johan Cruijff geen probleem.
Ik sluit niet uit dat, met wat meer verdedigende zekerheid op het middenveld, ons supporters dit seizoen lukt wat de afgelopen jaren vaak een probleem was: wakker blijven tot het einde van de wedstrijd. Omdat de creatieve Klaassen en Schöne zich nu nóg meer bezig kunnen gaan houden met het wegsturen van Kishna en El Ghazi, om vervolgens zorgeloos bij te sluiten en de wegspringende ballen van Sigthórsson om te zetten in doelpunten. Zo moet er door het Technisch Hart ongeveer geredeneerd zijn. Anders begrijp ik het ook allemaal niet meer.
Ron Schiltmans