Motie van wantrouwen Ron Schiltmans / 8 september 2010 Vervelend weekje is dit. Je kijkt naar wat obligate potjes van Oranje tegen op papier makkelijke tegenstanders. Alleen Finland lag een beetje in de weg. Mooi om te zien, dat herintreder Ruud van Nistelrooij nog even cool hier in Rotterdam en ook nog cool daar in San Marino was. Maar een volle week zonder Ajax, dat duurt lang. Toch zijn er ook deze week Ajacieden die proberen te scoren. Financieel dan. Ajax heeft weer eens in een dronken bui creatief aan prijsbepaling gedaan en voor de Champions League passe-partout moet je een tweede of derde hypotheekje nemen. Er is inmiddels een vacaturestop voor bezorgers bij alle landelijke dagbladen. Duizenden brave Ajax-huisvaders hebben er namelijk een krantenwijkje bij genomen, in een ultieme poging hun huwelijk te redden. Om aan het eind van de maand vrouwlief nog te kunnen laten pinnen. Er zal best wel over deze schandalige toegangsprijzen vergaderd zijn, maar ik vrees dat er niemand is geweest die heeft durven roepen dat deze bedragen toch echt niet kunnen. ‘Zijn we nou helemaal bezopen?!’ klinkt ook niet met een stropdas om. De webmasters van Ajax.nl hebben nog een paar keer verbaasd geprobeerd te bellen, om te vragen of die prijzen wel helemaal klopten, maar ze kregen wat wij ook meestal krijgen: geen gehoor. De bedragen werden met het schaamrood op de kaken online gezet en de heren IT-ers zijn vervolgens met de wijsvingers in beide oren en de ogen stijf dicht onder hun bureau weggedoken. Maar inmiddels heeft Ajax zich van zijn allerbeste kant laten zien en heeft het een waardebon van 15 Euro beloofd. Een bonnetje! Tranen in mijn ogen. Een ouderwets emotioneel moment. Dat voelt toch een beetje C&A, een tikkeltje V&D, maar vooral écht Hemá! Alsof je een veel te dure trui terugbrengt. Eigenlijk wil je je geld terug, maar je krijgt een papiertje. Zodat ze zeker weten dat je dat geld alsnog een keer komt besteden. En het is eigenlijk ook wel weer mooi. De AFC Ajax NV die zelf al met iets teveel zelfvertrouwen aan de Champions League begint. Vastbesloten om dat tekort van een dikke 20 miljoen zo snel mogelijk dicht te fietsen. Of misschien getuigt het wel van te wéinig zelfvertrouwen. Real Madrid, AC Milan en dat vervelende Auxerre. Dan mag je met een derde plaats keihard in je handjes knijpen, denken Slop en co waarschijnlijk. Dan moet je dus nú oogsten en niet hopen en vooral niet rekenen op een vrijwel onmogelijke overwintering in de Champions League. Maar gelukkig mogen de beide supportersverenigingen in de toekomst meebabbelen over de toegangsprijzen. Dat worden mooie maar korte sessies. Het Ajaxbestuur deelt mee, De SVA en AFCA roepen ‘Ja maar…’ en iedereen wordt een prettige avond gewenst. Neem nog een bitterbal mee voor onderweg. Na een soortgelijk overleg is ook ooit het oude logo weer ingevoerd, kwamen er louter rode stadionstoeltjes en hebben we een thuisshirt wat in de fan-shop niet aan te slepen is. En waarom nu ineens geld terug? Vanwaar de bon? De prijzen waren toch marktconform? Of achteraf toch weer niet, toen er iets teveel opwinding ontstond. Misschien viel de verkoop wat tegen, heren? Gek hè. Terwijl er juist nu een ideale gelegenheid was om iedereen met een ouderwets opgewonden bonkend Ajax-hart het gevoel te geven er deze keer écht bij te horen. Een gemiste kans. Ajax had met de kopers van de passe-partouts een soort prestatie-deal kunnen sluiten. Je stelt ze 50% korting bij plaatsing voor de volgende ronde in het vooruitzicht. Daarvoor schreeuwen ze ongetwijfeld de longen uit het lijf, zoals ze dat al enige tijd heel goed doen en waardoor Ajax zich mede heeft geplaatst voor dat hoogste podium. Dat leveren drie onvergetelijke Europacup-avonden op en misschien zelfs wel een volgende ronde. Met die 50% korting betaalt de trouwe Ajaxsupporter dat kaartje dan slechts anderhalf, in plaats van twee keer. Het lijkt namelijk alsof de volgende ronde, die er misschien helemaal niet komt, voor alle zekerheid alvast in de prijsberekening van de passe-partouts is meegenomen. Voor het geval we als vierde eindigen. Die indruk wordt in ieder geval sterk gewekt. Pijnlijker kan je als Ajaxbestuur je gebrek aan vertrouwen in je spelersgroep niet duidelijk maken. Ron Schiltmans